Zirudela par l'an nov,
forsi et pùmagnèr un ov,
se di sold t'nè 'na mastela,
toc e dai la zirudela.
Zirudela l'an cvgnirà,
roba vecia fora ed cà,
basta impgnèr anch la stanela,
toc e dai la zirudela.
Zirudela col nov an,
la benzina an porta dan,
pedaland souver a la sela,
toc e dai la zirudela.
Zirudela l'an che avanza,
nudarèn int l'abbundanza,
comme i pes int la padela,
toc e dai la zirudela.
Zirudella di Romano Gamberini
Tratta da: "Alla scoperta dei poeti locali: poesie dialettali ed in lingua italiana", Libera Università, Pieve di Cento e Castello d'Argile, 1999